Ortiz, της μουσικής αγαπημένε,
σε άλλες στιγμές, σε άλλες αιχμές,
στροφές, ρωγμές, ταξίδια,
σαν χώρος και σαν χρόνος καμπύλος,
αιώνιος, ναι κοντά, πολύ κοντά στο πουθενά,
εσύ εκεί, σχεδόν αόρατος,
κι η μουσική σου σαν σφυρί, γλυκιά,
του πόνου και του ατέλειωτου λυγμού.
Ortiz, τα χέρια μου που τρέμουν,
τα χείλη μου που μένουν χωρίς μιλιά,
τα μάτια μου που χάσαν το κοντά
και θολά κοιτούν την αντίπερα όχθη
του χρόνου.
Εκεί στον καναπέ, τόσο απλά,
αλλάζουν τα τοπία της σιωπής,
δεν ξέρω πια που είναι, που είμαι.
Δεν τελειώνει η μουσική, δεν τελειώνει ποτέ!
Ortiz Diego Ισπανός συνθέτης του 16ου αιώνα.
Λαγουβάρδος Αριστομένης (δύο ποιήματα).
Πριν από 7 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου