Θα γυρίσεις

Θα γυρίσεις κάποτε δεν μπορεί,
Τα λόγια τα παλιά γίναν φαντάσματα,
Μέσα στους σκοτεινούς της μνήμης δρόμους,
στα μεγάλα παράθυρα της μοναξιάς.

Θα γυρίσεις κάποτε δεν μπορεί,
στους νυκτωμένους χώρους της νιότης σου,
γιά να αγγίξεις με τα δάκτυλα της σιωπής
τις ανοικτές πληγές που θέριεψε ο χρόνος.

Θα γυρίσεις κάποτε δεν μπορεί,
εκείνα τα μάτια θα σε ακολουθούν,
εκείνα τα χέρια θα σε χαϊδεύουν παντού
εκείνα τα λόγια θα διαπερνούν την σκέψη σου.

Θα γυρίσεις κάποτε δεν μπορεί,
γιά να βρεις τη λύτρωση από τα περασμένα,
θα γυρίσεις στην κάθε γωνιά απελπισμένα,
μα δεν ξαναγυρίζουν τα χαμένα.