Όταν γυρίσω,
Θάχουν στενέψει
Πια τα περιθώρια της προσμονής,
Θάχω μάθει
Σχεδόν να μην ζητώ,
Θάχω αφήσει πίσω
Ρημαγμένα τα όνειρα
Σαν πανάρχαια,
Θλιβερή πανοπλία
Κάποιου άτυχου
Αγώνα.
Όταν γυρίσω,
Δεν θα μούχει μείνει
Ούτε ένα δάκρυ
Να στολίσω το δέντρο της θλίψης,
Ούτε ένας στοίχος
Να βαλσαμώσω τούτη την οδύνη
Που ανέλπιδα κατασταλάζει
Στην απόγνωση.
Όταν γυρίσω,
Δεν θα μπορώ πια
Να σ΄ αγαπώ.
Συγχώρησέ με.
Λαγουβάρδος Αριστομένης (δύο ποιήματα).
Πριν από 7 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου