Πίσω από τις κουρτίνες με τα ακίνητα πουλιά,
Πίσω από τους μακρινούς ορίζοντες,
Αν λεω, αν, μόνο μια στιγμή, μόνο μια γραμμή
Μόνο μια τύψη,
Αν, λεω αν, μέχρι το βλέμμα, μέχρι την ηχώ,
Μέχρι την δύση.
Τότε, εσύ θα είσαι η μικρή στιγμή, τόσο μικρή,
Τόσο γλυκιά, τόσο φευγάτη,
Που γυρνώντας τα μάτια θα σε ρωτήσω απαλά,
Για μένα ήρθες μια φορά ή ποτέ?
Κι ας μην απαντήσεις.
Πίσω στα όνειρα, μόνο στα όνειρα
Εκεί ας σε χάνω,
Πίσω στις φτερούγες μακρινών πουλιών,
Στα μάτια των αστεριών,
Στη σκόνη των ταξιδιών.
Λαγουβάρδος Αριστομένης (δύο ποιήματα).
Πριν από 7 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου