Τούτη η στιγμή
Μια ατσάλινη λεπίδα,
Σεργιανάει τη σκέψη
Στ΄ ανοικτά μονοπάτια
Της θύμησης.
Τούτη η στιγμή
Μια αναπάντητη κραυγή,
Γυμνώνει το κορμί
Στην σιωπηλή έκταση
Της απελπισίας.
Τούτη η στιγμή
Μια σιδερένια βροχή,
Ματώνει τα χείλη
Στην κυκλική ενατένηση
Της μοναξιάς.
Λάρισα 29 Μάη 1977
Λαγουβάρδος Αριστομένης (δύο ποιήματα).
Πριν από 7 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου