Μέρες χωρίς φως,
Γυρτές,
Σα βρωμισμένα σκυλιά
Που γλύφουν ασταμάτητες πληγές,
Σα σκυλιά
Που πέθαναν
Πολύ πριν,
Ζώντας σε μνήμες τρελλών,
Που δεν άντεξαν την προσμονή
Και τελείωσαν με τη σειρά
Κυτώντας
Πίσω από τα ματογυάλια της σιωπής
Την χίμαιρα.
Τις κρατήσαμε στα χέρια μας
Σφιχτά,
Ένα απόγευμα στη θάλασσα.
Ρημαγμένοι από την αλμύρα
Ή κάποτε κυττώντας άλλα μάτια
Με μια αόριστη θλίψη.
Αυτές οι μέρες είναι η ζωή μας.
Λαγουβάρδος Αριστομένης (δύο ποιήματα).
Πριν από 7 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου