Τι να γράψω γι’ αυτόν τον ποιητή. Γεννήθηκε το 1920 στην Μπουκοβίνα από εβραίους γονείς και έζησε το ολοκαύτωμα όπου ο πατέρας του πέθανε από τις κακουχίες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και η μητέρα του πυροβολήθηκε με πιστόλι στον αυχένα και σκοτώθηκε και αυτή ενώ ο ίδιος δούλεψε σε στρατόπεδο εργασίας. Έγραψε παράξενη ποίηση βγαλμένη μέσα από την βασανισμένη του ψυχή που δεν άντεξε και την άνοιξη του 1970 αυτοκτόνησε πέφτοντας στον Σηκουάνα, στο Παρίσι όπου τότε ζούσε. Έναν μικρό μόνο φόρο τιμής στη μνήμη του.
Φούγκα θανάτου
Μαύρο γάλα του πρωινού το πίνουμε το βράδυ
Το πίνουμε το μεσημέρι και το πρωί το πίνουμε τη νύχταπίνουμε όλο πίνουμε
σκάβουμε έναν τάφο στον αέρα όπου κείτεται κανείς ευρύχωρα
Ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει κατά τη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
γράφει και βγαίνει μικρός στο σπίτι και αστράφουν τ' αστέρια σφυρίζει στα λυκόσκυλά του
σφυρίζει στους Εβραίους του τους βγάζει να σκάψουν έναν τάφο στη γη
μας διατάζει παίχτε τώρα για να χορέψετε
Μαύρο γάλα του πρωινού σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε το πρωί και το μεσημέρι σε πίνουμε το βράδυ
πίνουμε όλο πίνουμε
Ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι και παίζει με τα φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει κατά τη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
Τα στάχτινα μαλλιά σου Σουλαμίτιδα σκάβουμε έναν τάφο στον αέρα όπου κανείς κείτεται ευρύχωρα
Φωνάζει σκάφτε βαθειά στο χώμα και σεις και σεις τραγουδήστε και παίχτε
αρπάζει τ' όπλο από τη ζώνη του το στριφογυρίζει τα μάτια του είναι γαλάζια
Χώστε βαθυτερα τις τσάπες και σεις και σεις μη σταματάτε να παίζετε για να χορεύετε
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα
σε πίνουμε το πρωί και το μεσημέρι σε πίνουμε το βράδυ
πίνουμε όλο πίνουμε
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα στάχτινα μαλλιά σου Σουλαμίτιδα παίζει με τα φίδια
Φωνάζει παίχτε πιο γλυκά το θάνατο ο θάνατος είναι ένας αριστοτέχνης από τη Γερμανία
φωνάζει αγγίχτε πιο σκοτεινά τα βιολιά μετά θ' ανέβετε σαν καπνός στον αέρα
μετά θα έχετε έναν τάφο στα σύννεφα όπου κανείς κείτεται ευρύχωρα
Μαύρο γάλα του πρωινού σε πίνουμε την νύχτα
σε πίνουμε το μεσημέρι ο θάνατος είναι ένας αριστοκράτης από τη Γερμανία
σε πίνουμε το βράδυ και το πρωί πίνουμε όλο πίνουμε
ο θάνατος είναι ένας αριστοκράτης από τη Γερμανία το μάτι του είναι γαλάζιο
σε χτυπά με σφαίρα μολυβένια σε πετυχαίνει ακριβώς
ένας άντρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
ρίχνει τα λυκόσκυλά του απάνω μας μάς δωρίζει έναν τάφο στον αέρα
παίζει με τα φίδια κι ονειρεύεται ο θάνατος είν' ενας αριστοκράτης απ' τη Γερμανία
τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα
τα στάχτινα μαλλιά σου Σουλαμίτιδα.
Πάουλ Τσέλαν
Συγκλονιστικό! Εκείνη η επανάληψη:
ΑπάντησηΔιαγραφή"ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά......" είναι παράξενη αλλά και ανατριχιαστική όταν συνεχίζεις την ανάγνωση.
"Χώστε βαθύτερα τις τσάπες..."
Γοητεύτηκα από την ιδιορρυθμία και την δύναμη. Την κραυγή την ακούω.
"Μαύρο γάλα του πρωινού....."
Μια επιλογή ξεχωριστή Κώστα. Εξαιρετική
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αυτή η κραυγή των θυμάτων του ναζισμού, αυτών των ανθρώπων, εβραίων, κομμουνιστών, τσιγγάνων, αντιφρονούντων που βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν στα κρεματόρια της θηριωδίας αυτής. Αυτές οι μνήμες πρέπει να μένουν ζωντανές για να μην επαναληφθεί τέτοια κτηνωδία. Σε ευχαριστώ και Καλή σου μέρα.
Βγάζει τόσο έντονα φορτισμένο ψυχισμό αυτό το ποίημα –παραλήρημα σχεδόν- που πέφτει σαν κύμα ορμητικό επάνω στον αναγνώστη και τον αφήνει μουσκεμένο και μουδιασμένο για ώρα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή ανάρτηση - Πολύ δυνατό το συναίσθημα που μεταφέρεται!
Κι’ αναρωτιέμαι…πώς άραγε θα αισθανόταν –και τι θα έγραφε- αυτός ο ποιητής για τις πρακτικές των σημερινών Ισραηλινών απέναντι στους Παλαιστίνιους…
nameliart
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι άνθρωποι με τέτοια ευαισθησία δεν είναι δυνατόν να εγκρίνουν την σημερινή συμπεριφορά του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους. Θα την καταδίκαζε. Καλή μέρα.