Ο Γάλλος ποιητής και σεναριογράφος Ζακ Πρεβέρ (Jacques Prévert) γεννήθηκε στο Νεϊγύ-συρ-Σεν το 1900 και πέθανε στην Ομονβίλ-λα-Πτιτ το 1977.
Κατά την περίοδο 1925-1929 εισχωρεί στον υπερρεαλιστικό κύκλο, αναπτύσσοντας φιλία με τους υπερρεαλιστές Αντρέ Μπρετόν, Λουί Αραγκόν, Ρομπέρ Ντεσνός και Υβ Τανγκύ.
Στα ποιήματά του ο Πρεβέρ καταδικάζει τον πόλεμο, την υποκρισία και την εκμετάλλευση. Ταυτόχρονα όμως, γίνεται τροβαδούρος του έρωτα, υμνεί την ειρήνη και συντάσσεται με τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους.
Το γεγονός, όμως, ότι η ποίησή του είναι ποίηση της καθημερινότητας δε σημαίνει ότι πρόκειται για μια γραφή απλοϊκή. Αντιθέτως, η ανάλυση των ποιημάτων του Πρεβέρ αναδεικνύει πλούσια στιλιστική οργάνωση που έγκειται στα λογοπαίγνια, στις γρήγορα εναλλασσόμενες οπτικοακουστικές εικόνες, στις συνεχείς επαναλήψεις και στην έλλειψη σημείων στίξης. Στην αυτόματη γραφή του Πρεβέρ, η έντονη εικονοκλασία εκφράζεται με μεθόδους κινηματογραφικής φύσεως, όπως το φλας μπακ, ενώ ο πεζός λόγος μπερδεύεται μέσα στον ποιητικό και ο ελεύθερος στίχος εναλλάσσεται με τον ομοιοκατάληκτο.
Κατά την περίοδο 1925-1929 εισχωρεί στον υπερρεαλιστικό κύκλο, αναπτύσσοντας φιλία με τους υπερρεαλιστές Αντρέ Μπρετόν, Λουί Αραγκόν, Ρομπέρ Ντεσνός και Υβ Τανγκύ.
Στα ποιήματά του ο Πρεβέρ καταδικάζει τον πόλεμο, την υποκρισία και την εκμετάλλευση. Ταυτόχρονα όμως, γίνεται τροβαδούρος του έρωτα, υμνεί την ειρήνη και συντάσσεται με τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους.
Το γεγονός, όμως, ότι η ποίησή του είναι ποίηση της καθημερινότητας δε σημαίνει ότι πρόκειται για μια γραφή απλοϊκή. Αντιθέτως, η ανάλυση των ποιημάτων του Πρεβέρ αναδεικνύει πλούσια στιλιστική οργάνωση που έγκειται στα λογοπαίγνια, στις γρήγορα εναλλασσόμενες οπτικοακουστικές εικόνες, στις συνεχείς επαναλήψεις και στην έλλειψη σημείων στίξης. Στην αυτόματη γραφή του Πρεβέρ, η έντονη εικονοκλασία εκφράζεται με μεθόδους κινηματογραφικής φύσεως, όπως το φλας μπακ, ενώ ο πεζός λόγος μπερδεύεται μέσα στον ποιητικό και ο ελεύθερος στίχος εναλλάσσεται με τον ομοιοκατάληκτο.
Τα ποιήματα που θα δημοσιευτούν θα είναι όλα από την ποιητική συλλογή Κουβέντες (Paroles, εκδ. 1946).
ΠΡΩΙΝΟ ΓΕΥΜΑ
Έβαλε τον καφέΣτο φλιτζάνι
Έβαλε το γάλα
Στο φλιτζάνι με τον καφέ
Έβαλε τη ζάχαρη
Στον καφέ με το γάλα
Με το κουταλάκι
Γύρισε
Ήπιε τον καφέ με το γάλα
Και ξανάφησε το φλιτζάνι
Χωρίς να μου μιλήσει
Άναψε
Ένα τσιγάρο
Έκανε δαχτυλίδια
Με τον καπνό
Έβαλε τις στάχτες
Στο τασάκι
Χωρίς να μου μιλήσει
Χωρίς να με κοιτάξει
Σηκώθηκε
Έβαλε
Το καπέλο του στο κεφάλι του
Έβαλε
Το αδιάβροχό του
Γιατί έβρεχε
Κι έφυγε
Μέσα στη βροχή
Χωρίς μια κουβέντα
Χωρίς να με κοιτάξει
Και ’γω έβαλα
Το κεφάλι μου μέσα στα χέρια
Κι έκλαψα.
Πόσο χαίρομαι Κώστα, αλλά και πόσο συγκινήθηκα. Αυτό το ποίημα DEJEUNER DU MATIN, το απήγγειλα εκεί γύρω στα δεκαπέντε μου στο σχολείο μου στην Αντίς Αμπέμπα στις εξετάσεις των γαλλικών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο πίσω με πήγες σήμερα Κώστα. Το καλύτερο δώρο για το Σαββατοκύριακο. Ευχαριστώ.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα που σου θύμισα όμορφες παλιές στιγμές. Είναι ένα ποίημα που δείχνει πόση σημασία δίνει στην παραμικρή λεπτομέρεια η ψυχή που πονά. Καλό Σ/Κ
Αγαπητέ μου Κώστα Παπαποστόλου
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρήκα το σπίτι σου ανοιχτό και είπα να προχωρήσω ακόμα πιο μέσα ...
και να διαβάσω τα ποιήματα που υπάρχουν στους τοίχους του στα διάφορα δωμάτια...
Μάλιστα εδώ και ώρα μελετώ τα ποιήματα του ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΥΚΛΟΥ και ειλικρινά μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένα ...
Ευχαριστώ για το όμορφο ταξίδι που μου χάρισες ένα απόγευμα σαν και αυτό ...
Σίγουρα θα ξαναπεράσω για να μελετήσω και τα ποιήματα από την άλλη ποιητική συλλογή σου γιατί είμαι σίγουρη ότι έχω πολλά να πάρω ...γιατί διαβάζοντας ο αναγνώστης ένα όμορφο ποίημα, ποτέ δεν φεύγει με άδεια τα χέρια ...
Όσο για την ανάρτηση σου σχετικά με τον Ζακ Πρεβέρ και μόνο ότι είναι ένας ποιητής που καταδικάζει τον πόλεμο ,την εκμετάλλευση και την υποκρισία μου γεννά μέσα την επιθυμία να μπορούσα να διαβάσω και άλλα ποιήματα του...
Την καλησπέρα μου
με ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Vaso Mprataki
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αρχή θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για την περιπλάνηση στην ποίησή μου, αποτελεί ιδιαίτερη χαρά όταν ένας άνθρωπος με ανάλογες ανησυχίες προστρέχει στις ευαίσθητες στιγμές σου. Η αλήθεια είναι ότι πάντα διαβάζοντας κανείς ποίηση πλουταίνει τον κόσμο του. Για τον Πρεβέρ αισθάνομαι πως είναι ένας ποιητής αντιπολεμικός, ένας δοκιμαστής μιας γλώσσας λεπτομερειών που αποκτούν εξαιρετική αξία στην δοσμένη ψυχική στιγμή. Καλό βράδυ.