Πάουλ Τσέλαν

Του κανενός το ρόδο

Ένα Τίποτα
που ανθίζει, υπήρξαμε, είμαστε και
αυτό θα παραμείνουμε:
το Ρόδο του Ανύπαρκτου,
το Ρόδο του Κανενός.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Λήθη

Τώρα, ο παρόν χρόνος,
Σαν άλλοτε γνώριμος,
Κατατρώγει τα άκρα,
Αργά - αργά φθίνουν τα σώματα
Ατονούν τα βλέμματα,
Σιωπά η γλώσσα.
Οι ψυχές άνω θρώσκουν
Ικέτισσες δια βίου.
Ας μεταβούμε στον πλησιέστερο κομήτη,
Για αιώνια κατανόηση
Του σημαίνοντος πόνου.
Πώς να εξηγούνται άραγε
Όλα αυτά που μας διαφεύγουν
Αορίστως;
Επικαλούμαι, λες,
Την υπέρβαση του σήμερα
Για την αποφυγή της φθοράς.
Ας παγώσουν λοιπόν τα χρονόμετρα για λίγο
Ώστε τεχνηέντως να προσποιηθούμε πως ξεχάσαμε.

Αθήνα 7/01/10

2 σχόλια:

  1. Διαβάζοντας τη "Λήθη" σου μου 'ρθαν στο νου οι στίχοι της Γιάννας Βέρα:

    ...Στα βιαστικά χτυπήματα των ρολογιών,
    που σου θυμίζουν όσα φέρνουν κι όσα παίρνουν,
    θα υπάρχει -δεν μπορεί- μια μουσική,
    Κι αυτήν κοίτα να ξεδιαλύνεις...

    Υ.Γ. Άααα... Μόλις συνειδητοποίησα πως γεννηθήκαμε την ίδια μέρα... 3-5-1950...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aldebaran
    Απίθανο που γεννηθήκαμε την ίδια μέρα. Όσον αφορά στους στίχους της Γιάννας Βέρα όντως μου γεννούν ανάλογα συναισθήματα. Το ζήτημα είναι ότι δυσκολεύομαι να την ξεδιαλύνω.
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ποιήματα Εκδόσεις "Κέραμος" Δεκέμβρης 1982

Ποιήματα Εκδόσεις "Κέραμος" Δεκέμβρης 1982
Κώστας Παπαποστόλου

Ο Μεγάλος Κύκλος Εκδόσεις "Γαβριηλίδης" 2005

Ο Μεγάλος Κύκλος Εκδόσεις "Γαβριηλίδης" 2005
Κώστας Παπαποστόλου