Πάουλ Τσέλαν

Του κανενός το ρόδο

Ένα Τίποτα
που ανθίζει, υπήρξαμε, είμαστε και
αυτό θα παραμείνουμε:
το Ρόδο του Ανύπαρκτου,
το Ρόδο του Κανενός.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Ουτοπία (Τραγούδι)

Σαν χάδι απαλό μπήκες στην ζωή μου,
Σαν έκπληξη του ήλιου στο βροχερό πρωί,
Σαν μιά χαρά απρόσμενη στης νύκτας την σιωπή,
Σαν μουσική γλυκιά στης πόλης τους θορύβους.

Όμως καλή μου συνήθισα τόσο στην μοναξιά,
Ενώθηκα τόσο πολύ με τα δεσμά της,
Τόσο πολύ που αγάπησα βαθιά
Και την πληγή απ’ τ’ άγγιγμά της.

Σπασμένο ρόδι τρέμει η χαρά μου,
Διστακτικά μέσα στα χρώματα του νου
στις μακρινές γραμμές του ουρανού
πρώτη φορά που άγγιξαν την καρδιά μου.

Όμως καλή μου συνήθισα τόσο στην μοναξιά,
Ενώθηκα τόσο πολύ με τα δεσμά της,
Τόσο πολύ που αγάπησα βαθιά
Και την πληγή απ’ τ’ άγγιγμά της.

Σαν όνειρο εφάνηκες στην άκρη του καιρού,
Σαν άμμος που παράξενα στα δάκτυλα γλιστράει,
Σαν τα κομμάτια του καθρέπτη του αδειανού,
Σαν το δοξάρι που βουβά το άπειρο κοιτάει.

Όμως καλή μου συνήθισα τόσο στην μοναξιά,
Ενώθηκα τόσο πολύ με τα δεσμά της,
Τόσο πολύ που αγάπησα βαθιά
Και την πληγή απ’ τ’ άγγιγμά της.

Κώστας Παπαποστόλου

Αγάπα με

Αγάπα με όσο μπορείς,
όσο πολύ αντέχεις,
όσο να τρέμει όλη η γη,
να σειέται το φεγγάρι,
τ’ άστρα όσο λικνίζονται,
με περισσή τους χάρη.

Αγάπα με όσο το θες,
με όση αγάπη έχεις,
όσο λιγώνουν τ’ άβγαλτα,
κορίτσια στα όνειρά τους,
ο νους όσο θολώνεται,
στ’ ωραίο τ άγγιγμά τους.

Αγάπα με όσο θαρρείς,
όσο μακριά κι αν μ’ έχεις,
όσο του ανέμου η δύναμη,
της θάλασσας η αρμύρα,
όσο του δειλινού η σιωπή,
στης δύσης την πορφύρα.


Ποιήματα Εκδόσεις "Κέραμος" Δεκέμβρης 1982

Ποιήματα Εκδόσεις "Κέραμος" Δεκέμβρης 1982
Κώστας Παπαποστόλου

Ο Μεγάλος Κύκλος Εκδόσεις "Γαβριηλίδης" 2005

Ο Μεγάλος Κύκλος Εκδόσεις "Γαβριηλίδης" 2005
Κώστας Παπαποστόλου